Wprowadzenie studentów w zagadnienia warsztatowego rysunku odręcznego. Polega na podtrzymywaniu biegłości w posługiwaniu się rysunkiem perspektywicznym oraz rozwija umiejętności percepcji przestrzeni: wielkości placów, wysokości budowli z uwzględnieniem skali człowieka i jego horyzontu naturalnego, charakteru architektury i przyrody (zespoły zieleni, starodrzew). Umiejętność odnotowania fragmentów przestrzeni zewnętrznej jak i wnętrz  oraz ich skali powinna ułatwić swobodne jej kształtowanie, a także zmusić do uwzględnienia pewnych ograniczeń wynikających z założeń ćwiczeń. Kolejne zadania są kształceniem wyobraźni. Pozwalają na wykorzystanie różnych źródeł inspiracji i w konsekwencji swobodne, na kreacyjne kształtowanie wizji architektonicznych, koncepcji, które nie są architekturą, ale w przyszłości mogą się nią stać. Kurs rysunku powinien merytorycznie nawiązywać do programu studiów, włączać się w tok procesu dydaktycznego. W sumie - naczelnym zadaniem kursu jest doskonalenie warsztatu przyszłego architekta.